Kelebek ve Papatya’nın Aşkı
Kozasından güzel bir Kelebek olarak çıkan minik tırtıl ,şaşkın bakışlarla her yeri süzüyordu
Gördüğü her şey onu şaşırtıyor ve ona ilginç geliyordu . Çok güzel kanatları vardı artık. Rengarenk çiçeklerin üzerinde uçarken uzakta Papatya’yı gördü.
ucarak yanına gitti ve onunla konuşmaya başladı.
Zamanla ikisi de birbirinden hoşlanmaya başladı ama bunu birbirlerine söyleyemediler Kelebek Papatya’yı seviyordu ama onu kaybetmekten korktuğu için bunu ona söyleyemiyordu. Papatyada Kelebeği seviyor onun kendisini sevip sevmediğini merak ediyordu.
Günler geçmiş , Sadece 3 günlük ömrü olan Kelebek artık zamanının kalmadığını, gücünün tükendiğini anlayınca, Papatya’ya “üzgünüm, ama artık gitmem gerek ” der. Papatya buna bir anlam vermez. “Neden” der. “Yoksa benim yanımda mutsuz musun?”diye sorar . “Hayır” der Kelebek. “sen benim hayatıma anlam kattın. Fakat biz kelebeklerin ömrü sadece üç gündür. Ve ben de ömrümü tamamladım. Artık Kelebeklerin hiç ölmediği bir yere gitmeliyim.” der
Papatya bu duruma çok üzülür.
Kelebek artık hiç gücünün kalmadığını fark ettiğinde, son bir gayretle Papatya’ya “Seni seviyorum” der.
üzüntüsünü ve şaşkınlığını gizleyemeyen Papatyanın tek sözü ise “bende” olur.
Papatya “Keşke onunda beni sevdiğini bilseydim ve keşke onu sevdiğimi söyleyebilseydim.” diye çok üzülür .
Bir süre sonra Papatyanın yaprakları sararıp solar ve dökülmeye başlar. Her düşen yaprakta Papatya, içinden “seviyormuş” diye geçirmiş.
İşte o günden beri, bunu bilen aşıklar, sevdiklerine soramadıklarını hep papatyalara sormuş Seviyor mu? Sevmiyor mu? diye…
Sende Paylaş: Facebook Tweet Pinterest Google+ Whatsapp